zaterdag 11 december 2010

Lieve Serena #3



Zo, weer terug van weggeweest! Eindelijk had ik weer tijd (en zin) om een nieuwe Lieve Serena op te nemen. Dit keer behandel ik de vragen; Nog wel verliefd? Super onzeker en Stomme vriendin. Mocht ik je vraag niet hebben beantwoord en er zit wel spoed achter? Dan druk ik jullie echt op het hart om contact op te nemen met je huisarts, de Rutgers Nisso Groep of de Politie.


Nog even een aanvulling/verduidelijking van het 'super onzeker' antwoord, ik bedoel dus eigenlijk dat je je instelling moet veranderen. Je bent zoals je bent. God heeft jou je lichaam geschonken en daar moet je het maar mee doen de rest van je leven. Accepteer dat, wees er trots op en laat niemand je vertellen dat je lelijk bent. Loop rechtop, schouders naar achteren, borst naar voren en durf mensen recht in de ogen aan te kijken. Niet uitdagend, niet bang. Gewoon, omdat het kan.

Laat alle lelijke woorden gewoon van je schouders afglijden. Het belangrijkste is dat je dicht bij jezelf blijft en dat je stopt met denken wat iedereen van je vindt. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je je niet meer zo druk zou maken met het feit wat iedereen van je zou vinden, zou je je dan niet een stuk zekerder voelen?

Don't be afraid to not fit in, rather be afraid to become like anyone else

Jezelf zekerder voelen is iets wat geleidelijk gaat. Dit kan niet van de ene op de andere dag. Maar als je besluit om je niet meer zo druk te maken om andermans mening is dit alvast een goede start. En stukje bij beetje, dag bij dag, zal jij je zekerder gaan voelen.

Iets anders dat je kan helpen is sporten (dat geeft je energie, een kick, je voelt je goed over jezelf), maar wat bij mij heeft geholpen is toneelles en het meedoen aan de Miss verkiezing. Maar niet omdat iedereen zei dat ik er zo mooi uitzag in die rode jurk, juist niet. Het feit dat ik (onsportieve en luie ik) van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat op 12 cm hoge hakken heb staan zweten om de dansroutines in te studeren, dat maakte me trots. Ik was trots op mezelf, ik had namelijk nooit gedacht dat ik het zou kunnen (ik ben, zo dacht ik, nogal een snelle opgever). Maar ik had mezelf bewezen vond ik, en dat gaf me zekerheid.

Vroeger op de basisschool was ik een poepchinees, alle indo's waren hoeren. Op de middelbare school werd ik eens opgebeld door een anoniem nummer. Dat ik mijn geld beter aan Clearasil moest uitgeven met die puistenkop van me, in plaats van aan dure Evisu jeans. Ik was een slet. Ik deed stoer. Ik trok te veel aandacht. Ik was Hawai Barbie. Mijn fietsbanden zijn lek gestoken. Ik ben niet te vertrouwen. Ik ga over lijken. Ik laat te veel bloot zien op mijn site en het is belachelijk dat ik bij ieder artikel mijn eigen kop neerzet. En oh ja, ik ben lielak.

Zoals mijn moeder zegt; Sereen, jouw schoudertjes zijn heel erg smal, dus kan je het er extra makkelijk vanaf laten glijden. En dat is wat ik probeer te doen. Ik geloof in karma en in plaats van terug te schelden of mensen terug te pakken houd ik liever de eer aan mijzelf, ook al is dat soms moeilijk. Want, wie het laatst lacht...

What doesn't kill you, makes you stronger

Nieuwe vragen kunnen gestuurd worden naar starpede@hotmail.com. Houd alsjeblieft wel in je achterhoofd dat ik geen getraind professional ben en dus alleen advies geef op basis van mijn eigen ervaringen. Sommige problemen zijn te hoog gegrepen voor mij, daarvoor kun je echt beter de hulp inschakelen van de bovengenoemde instanties bijvoorbeeld.

Succes meiden, en sterkte.

Until next time,
Serena Verbon