zaterdag 7 mei 2011

It brings back memories...


Als ik She by Armani ruik dan denk ik aan mijn ex-vriendje Bart die mij dit parfum ooit kado heeft gedaan. Ik was geloof ik 16 of 17 geworden en het was mijn eerste echte kadootje van een vriendje. Als ik Homme by Yves Saint Laurent ruik dan denk ik aan Philip en bij Polo Blue van Ralph Lauren denk ik aan Bas. Want dat zijn - toen ze nog mijn vriendjes waren althans - hun favoriete parfums. Als ik de flacon zie of als ik de geur ruik dan kan ik er niets aan doen, ik moet dan gewoon eventjes aan ze denken. Zo zitten hersenen nu eenmaal in elkaar. Geuren brengen herinneren en emoties naar boven, al is het maar voor even.


Overigens breng ik parfums niet alleen in verband met ex-lovers. Als ik Roma zie van Laura Biagiotti dan denk ik aan Jonas, de assistent bedrijfsleider van de Scapino waar ik op mijn vijftiende een bijbaantje had. Van deze geur kreeg ik altijd een soort hoofdpijn terwijl hij er juist helemaal gek van was. Hij vertelde altijd heel trots dat zijn vriendin hem zo lekker vond ruiken. Ik heb hem maar nooit verteld wat die geur bij mij teweeg bracht...

Miracle van Lancome associeer ik met mijn mama en bij Be Delicious van DKNY denk ik aan mijn beste vriendin Nena. Het zijn hun lievelingsgeuren en als ik het ruik (of de flacon alleen al zie, in het echt of als een afbeelding) flitsen hun namen en gezichten meteen door mijn hoofd.

Tot nu toe heb ik alleen neutrale herinneringen aan parfums, ik moet gewoon aan iemand denken en daar blijft het bij. Ik kan me ook voorstellen dat parfums vervelende of zelfs verdrietige herinneringen naar boven kunnen brengen. Bijvoorbeeld de geur van je ex-vriendje waar je nog steeds niet overheen bent of het parfum die je droeg naar de begrafenis van een dierbaar persoon. Aan de andere kant kunnen geuren je ook ontzettend blij maken. Bijvoorbeeld de geur van het parfum dat je altijd in de zomer draagt (vakantie!) of het parfum wat je droeg tijdens je bruiloft.

Mijn favoriete parfum, White Musk van The Body Shop, heb ik gekocht nadat ik terugkwam van vakantie in Bahrain. We waren daar op bezoek bij mijn familie en ik sliep op de kamer van mijn nichtje Robin. Zij droeg deze geur toen, en ik vond hem zo lekker dat ik hem ook meteen wilde hebben. We werden iedere ochtend gewekt door haar cd-speler die 'To The Moon And Back' speelde van Savage Garden. Als ik het liedje hoor denk ik meteen aan Robin en aan Bahrain, maar als ik White Musk ruik niet. Dit parfum is inmiddels langer dan 10 jaar 'mijn parfum' en ik heb het helemaal eigen gemaakt. Het is daarom echt heel vreemd als ik de geur ineens op iemand anders ruik. Laatst liep er een omaatje voor me en toen de wind begon te waaien rook ik een vleugje White Musk. Alsof ze mijn identiteit had gestolen! Bad granny!

Heb jij ook bepaalde parfums waarbij je sterk aan iemand moet denken? En zijn dat neutrale, happy of sad thoughts?

Until next time,
Serena Verbon