Na het terugkijken van mijn werkkamer tour video bedacht ik me dat het toch wel een ongelofelijke zooi is hier. Gelukkig kwam mijn opruimerige moeder langs en samen hebben we het een en ander weggegooid. Ik kwam een hoop doosjes tegen van make-upjes en ik kon het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen om ze weg te gooien. What can I say, I'm a sucker voor verpakkingen!
Ik ben er echt heel gevoelig voor. Ik bedoel, zet er een Hello Kitty hoofdje op, grappige cartoons of glitterende pixies en I'm hooked! Mijn oogjes beginnen te glinsteren en ik MOET het dan gewoon kopen! En hetzelfde geldt voor de doosjes die om deze beauty producten zitten, die zijn al met net zo veel zorg en aandacht gemaakt en die HOREN gewoon bij het desbetreffende product.
Doosjes weggooien is als zingen: I just can't do it!
Weet je, ik bewaar zelfs leuke labels van kleding, kun je nagaan. Er is maar 1 persoon die NOG erger is dan ik en dat is mijn zusje Larissa. Die bewaard zelfs lege Starbucks bekers (die kartonnen dus), lege Coca Cola blikjes en volgens mij zelfs legen flessen parfum. "Sentiment en nostalgie" is haar weerwoord.
Goed, ik heb dus een zwak voor verpakkingen en doosjes. Maar wat moet je er nu eigenlijk mee? Het ligt daar maar te liggen, mooi te wezen. Kijk ik ooit naar de doosjes om? Pak ik wel eens een doosje op om hem nog even te bewonderen? Creëert het sfeer in huis? Natuurlijk niet! Dus waarom doet het me zo'n pijn om ze in de prullenbak te gooien? Geen idee, eerlijk gezegd.
Weet je wat, ik gooi ze maar gewoon weg. Zo, hop, in de oud papierdoos. Kijken of ik ze zal missen...
Hoe zit dat met jullie? Bewaren jullie je doosjes of gooi je ze zonder schuldgevoel meteen bij het vuil? Tell me in the comments!
Until next time,
Serena Verbon
