Vanochtend kwam ik tot de conclusie dat mijn nieuwe leren jasje (ter waarde van 350 pietermannen) aan de kapstok ontbrak. Ik raakte spontaan in paniek!! Waar was mijn jasje? Toen heb ik maar mijn B-keuze lange wollen trenchcoat aangeschoten en moest ik snel de deur uit omdat ik anders de bus zou missen. Onderweg naar de halte fietsend mijn mamsie uit haar warme nestje gebeld - of ze op mijn kamer wilde kijken of mijn jasje daar dan misschien was - maar ook daar geen spoor van mijn jasje te bekennen. Ik raakte nog meer in paniek. Ik was het hele weekend niet de deur uit geweest, wanneer had ik hem voor het laatst gedragen? Denken, denken. En toen als een donderslag BOEM! It hit me! DE SPORTSCHOOL! Voor zover het kon raakte ik nóg meer in paniek. Want ik was daar vrijdagavond voor het laatst (Body Jam van 7 tot 8) wat betekend dat mijn jasje daar dus het hele weekend onbeheerd heeft gehangen voor grijpgrage handjes. Iemand anders in mijn mooiste lievelings jas, ik werd al misselijk bij het idee. De hele busrit naar mijn werk had ik een vreemd gevoel in mijn buik. Ik heb op mijn werk de sportschool vervolgens gestalkt (lees: 4 keer gebeld op verschillende tijden) maar goed nieuws bleef uit. Geen spoor van mijn jasje. Ik had me al bijna neergelegd bij het idee en was al bijna begonnen om A4tjes met "wie heeft mijn jas gezien" uit te draaien zodat ik die kon ophangen op de sportschool toen ik een smsje ontving van Larissa (zusje). Ze werkt bij de receptie van een hotel en had vandaag late dienst, dus dan gaat ze overdag sporten. Ze liep de kleedkamer in, trok een kluisje open en wat hing daar? Jep, mijn jassie!! Call it luck or faith. Mijn dag kan niet meer stuk! :D
