Luizen in lipstick, getver! Rustig aan, niet meteen al je lipsticks in de afvalemmer kieperen. Het gaat hier eigenlijk alleen om de rode lipsticks. De lipsticks met karmijn. Benieuwd wat karmijn is en waar het vandaan komt? Keep on readin'...
Ik wist het eigenlijk al wel, op het lab krijg ik regelmatig een potje Carminum oftewel karmijnrood in mijn handen gedrukt om te keuren. Het is een kleurstof die men in de apotheek gebruikt om van die vaginale zetpillen te maken, zodat meisjes zeker weten gaan 'bloeden' tijdens hun eerste keer. Het is een veelvoorkomende, goedgekeurde kleurstof. Het heeft zelfs een E-nummer, namelijk E120.
Karmijn wordt vaak gebruikt in cosmetica, maar ook in voedsel. Check maar eens de ingrediëntenlijst van hetgeen dat je nu aan het eten bent. Als het ook maar een beetje rood is kun je er bijna donder op zeggen dat er E120 in zit.
Maar wat velen van jullie niet weten is dat karmijn een natuurlijke kleurstof is. De rode kleur is afkomstig van luizen. Ja, kriebelende luisjes ja!
Karmijn wordt gewonnen uit een soort schildluis, de Cochenilleluis Dactylopius coccus costa. Deze luis woont op schijfcactussen en ze voeden zich ook met deze cactus. Op de een of andere manier wordt de cactus in hun buik omgezet tot een diepe, paarsrode vloeistof.
De luizen scheiden een witachtige waslaag af om zich te beschermen tegen de barre woestijn omstandigheden (waterverlies en felle zon), maar de binnenkant van de luizen is rood. Omdat mannetjes snel sterven en er altijd een overmaat is aan vrouwtjes worden alleen de vrouwtjes gebruikt om karmijnrood uit te produceren. Om karmijn te winnen uit deze luizen zijn enorme hoeveelheden vrouwelijke luizen nodig.
Er bestaan speciale cactus plantages in landen als Peru, Mexico, Guatemala en Honduras waarop de karmijnluizen worden aangebracht. De luizen wordt in grote hoeveelheden van de cactus afgeschept en later met een soort van deegroller geplet. De rode vloeistof wordt gevriesdroogt tot poeder en onder gecontroleerde omstandigheden gesteriliseerd. Zo ontvang ik het ook in de apotheek, als een poeder. Een kilo karmijn bevat ongeveer 140.000 luizen.
Hierboven is een schilderij uit het jaar 1777. Een indiaan schept de luizen van de cactus af met een hertenstaartje. Karmijn is ontdekt door de oude Azteken. Toen Amerika werd veroverd door de Spanjaarden kwam karmijn pas de kant van Europa op, dat was ergens in de jaren 1530. De kleurstof was erg populair als schilder- en stof verfstof maar verloor populariteit nadat er betere verfstoffen op de markt kwamen. Later werd karmijn herontdekt als kleurstof voor cosmetica en voedsel.
Het zit in bijna alles; vlees, sausjes, marinades, snoepjes, toetjes, koekjes, sap, alcoholische versnaperingen, rode lippenstift, nagellak, blush etc. Check maar eens voor de grap of je het E-nummer E120 kan ontdekken ergens! En zo ja, laat me bij de comments weten waarin je het hebt gevonden. Al met al valt het mee, gemiddeld krijgt een persoon per jaar 1 tot 2 druppels karmijn-sap binnen.
Ik vind het persoonlijk niet vies, ook al weet ik waar het vandaan komt. In tegenstelling tot mijn zusje Tara, die sinds deze openbaring niets meer wil eten waar E120 in zit. Als je een vegetariër of een veganist bent kan ik me voorstellen dat je dit mijdt.
Wat vinden jullie er van?
Until next time,
Serena Verbon
Ik vind het persoonlijk niet vies, ook al weet ik waar het vandaan komt. In tegenstelling tot mijn zusje Tara, die sinds deze openbaring niets meer wil eten waar E120 in zit. Als je een vegetariër of een veganist bent kan ik me voorstellen dat je dit mijdt.
Wat vinden jullie er van?
Until next time,
Serena Verbon