Gisteren was het een trieste regenachtige dag. Ik reed in mijn auto op weg naar Spa Bali omdat er een heerlijke behandeling voor me gepland stond. Vanaf de rondweg Houten reed ik de provinciale weg op, dus ik versnelde iets omdat je daar 80 km per uur mag rijden en zodat ik dan het groene licht nog zou halen. Vlak na het verkeerslicht, in zo'n inham, stonden 2 auto's stil bij een kaart van Houten. Ik denk dat ze bij elkaar hoorden en aan het overleggen waren hoe ze moesten rijden. Net toen ik door het groene licht reed en ze met 80 km per uur wilde passeren trok 1 van deze auto's ineens op en wilde de provinciale weg op rijden...
Hij vergat te kijken of er wat aan kwam, of ik zat net in zijn dode hoek, ik weet het niet. Ik ging vol op de rem, vergat van schrik te toeteren, en week uit naar links omdat ik anders keihard achterop hem zou knallen. Alleen kwam er links natuurlijk een tegenligger aan. Met piepende en gierende banden en al driftend van links naar rechts glipte ik door beide auto's heen en mistte ze op een haartje na. Het had geregend dus ik had aqua-planning to the max, en hoe ik uit de slip ben geraakt en weer de controle over het stuur terugwon zonder in de berm of in een andere auto te belanden is mij een wonder.
Het leek net een scène uit een actiefilm, echt. Ik heb de hele weg naar Spa Bali "Bedankt God" gemompeld. "Bedankt dat ik nog leef". Ik heb geen geluk gehad, dit was iets anders. Ik ben echt overtuigd dat een hogere macht, een bescherm engel, over me heeft gewaakt die avond. Ik ben ontsnapt aan een hele erge crash, die me zeker weten in het ziekenhuis had laten belanden, als ik tenminste nog in leven was geweest. Wat een enge gedachte dat er zo iets ergs had kunnen plaatsvinden, maar wat een geruststellende gedachte dat er over me gewaakt wordt.
Nadat ik weer recht op de weg was belandt was ik te opgelucht en te geschrokken om zelfs nog maar een middelvinger naar achteren op te steken. Ik wilde het bijna doen, maar iets hield me tegen. De bestuurder was zichzelf waarschijnlijk ook dood geschrokken dus waarom zou ik er nog een schepje bovenop doen? Het is natuurlijk hartstikke dom, en hij had me dood kunnen rijden, maar het heeft geen zin om boos te worden op iemand die zijn lesje toch al geleerd heeft. Boos worden was sowieso geen optie, ik wilde rustig blijven en op mijn dooie gemakje verder rijden. Bij Spa Bali ben ik heerlijk tot rust gekomen en na de behandeling ben ik heelhuids weer thuis gekomen.
Het leven is mooi, geniet er van.
Until next time,
Serena Verbon
